NEYZEN BABA
Senden sonra memleket gülizar oldu sanma
Başımıza çoraplar ördüler Neyzen Baba
Cüzdanda usul aynı vicdanla doldu sanma
Namusu Kaf Dağı’na sürdüler Neyzen Baba
Mebusların bir kısmı dediğin o fasıldan
Bunlar nasıl vekilse çalıyorlar asıldan
Hiç kimse hoşlanmıyor, neden, niçin, nasıldan
Hak deyince ipe un serdiler Neyzen Baba
Cumhuriyet bağından fidanları söktüler
Ocağımıza fitne ağaçları diktiler
En hakiki mürşidi utanmadan yaktılar
Bilimin defterini dürdüler Neyzen Baba
Kara vicdanlıların yüzlerini ak ettik
Ne düşeni kaldırdık, ne garibi tok ettik
Sana iş düştü yine çuvaldızı hak ettik
Bizi hangi kayıttan sordular Neyzen Baba
Varlık O’nun değil mi, gayemiz “Hiç” olmaktır
Marifet; kabuk değil, asıl-öz-iç olmaktır
Ölümsüzlük, bir mey’le gönülde taç olmaktır
Bilenler seni aşk’a sardılar Neyzen Baba
Paha biçilmez sana edipler pazarında
Hakikatin sesiydin insanlık nazarında
Seni unutmayanlar manevi huzurunda
Saygı ile selama durdular Neyzen Baba
Aşık OBALI (Mustafa BİLİR)
