EVİMİZİN BULUTLU ODASI
bu közlü saati koynuma
bu sözsüz yalnızlığı koltuğuma
bu eğik encamı başucuma
deşe deşe kim koydu
ey dil göçü çürüyüş
sessizliğin elçisi düşüm
dert toprağını silkeleyip
konuşamadım kuşla ve toprakla
eğrilmiş bir dudakla
beni tut dedim toprağa
toz içinde kaldı seza
dağ altında kaldı mıh gibi sezgi
bilirim
deliksiz bir gömlektir rüya
ama ben kaç ezilişe iliklendim
evimizin bulutlu odasına
ve kaç musluktan kan aktı
çölünde uyandıkça irkilişlerin
deliksiz bir gömlek dünyasında
acıya alışır insan
belleği üşüdükçe niyazla iliklenir
Yasin Mortaş
